We Are Only Puppets In The Theater.

wtorek, 20 sierpnia 2013


niedokończone zdania, niedopita kawa, niedopalony papieros.
niewypowiedziane słowa, raniące na wskroś.
proste gesty, które bolą nadzwyczajnie.
ale przede wszystkim, ta pieprzona beznadziejność gdzieś w środku, poczucie pustki i samotności mimo ludzi dookoła.

Autor: leni. o 15:42
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nowszy post Starszy post Strona główna
Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Archiwum bloga

  • ►  2015 (4)
    • ►  września (1)
    • ►  maja (1)
    • ►  kwietnia (1)
    • ►  marca (1)
  • ►  2014 (19)
    • ►  listopada (2)
    • ►  października (1)
    • ►  kwietnia (9)
    • ►  marca (6)
    • ►  stycznia (1)
  • ▼  2013 (26)
    • ►  grudnia (2)
    • ►  listopada (1)
    • ►  września (3)
    • ▼  sierpnia (3)
      • nikt nigdy do mnie tak nie mówił. smakuje życie od...
      • wybór między stabilizacją, bezpieczeństwem, a przy...
      • niedokończone zdania, niedopita kawa, niedopalony...
    • ►  lipca (3)
    • ►  czerwca (4)
    • ►  maja (2)
    • ►  kwietnia (5)
    • ►  marca (3)
  • ►  2012 (12)
    • ►  listopada (2)
    • ►  sierpnia (4)
    • ►  lipca (2)
    • ►  czerwca (4)

about me.

leni.
Wyświetl mój pełny profil
Motyw Prosty. Obsługiwane przez usługę Blogger.